Al in 2003 kwam ik in aanraking met altijd en overal kunnen werken. Ik werkte bij Microsoft en we hadden besloten dat we met de komst van de cloud dit zelf zouden gaan ervaren. Een mooie reis vol met leermomenten. Voor mij was de belangrijkste les: ik nam werk mee naar huis maar huis niet mee naar werk. Ik vond het heel normaal om in de avonduren door te werken, terwijl ik toch echt zenuwachtig werd als ik overdag even langs de supermarkt liep omdat dat nu eenmaal een handig tijdstip was. Maar het nieuwe werken, zoals dat toen genoemd werd, was voor mij een belangrijke manier om mijn werk goed te doen, om een carrière te maken en een goede werk-privé balans. Werkte ik altijd thuis? Nee absoluut niet. Ik had mijn week zo ingedeeld dat ik een aantal dagen per week naar kantoor ging, met name om mensen te ontmoeten, met mijn teams te werken aan het bedenken van nieuwe ideeën of het uitvoeren van plannen. Dus vooral NIET naar kantoor gaan om de hele dag in (online) meetings te zitten of mij te verstoppen achter mijn beeldscherm.
En toen brak Corona uit. In 2020. Dus ruim 17 jaar nadat ik al gewend was geraakt aan hybride werken. We gingen naar het volledige uiterste, namelijk alleen maar thuiswerken. Ik zat op het puntje van mijn stoel om te kijken en te leren wat dit met ons allen deed. En zoals altijd met dingen die veranderen had het positieve en negatieve effecten. Maar in ieder geval moest iedereen gaan ervaren wat wel en niet werkt, en moest iedere organisatie nadenken over hoe een juiste invulling te geven om te zorgen dat mensen in verbinding waren, betrokken bleven, in staat waren om met de technologie te werken en een juiste werk-privé balans te hebben. Een mega experiment en het hybride werken was een feit.
En nu? Ik ben wel een beetje bedroefd over de huidige invulling bij veel organisaties van het hybride werken. Sommige organisaties werken uitsluitend nog op afstand, andere zijn weer helemaal terug naar kantoor, en de meeste bedrijven worstelen met een invulling die ergens in het midden ligt. Moeten we nu 2 dagen verplichten? Wat mij betreft is dat niet de juiste dialoog. Want het gaat hierbij niet om regels stellen maar vooral te bepalen als organisatie hoe je werk kunt en wilt inrichten voor jouw medewerkers. Waar en hoe voegen jouw medewerkers waarde toe, en hoe help je ze om dat goed te doen. Durven mensen echt een andere invulling te geven aan de 9 tot 5 structuur? En dat betekent voor mij dus vooral NIET dat we toch weer in de file staan en vervolgens allemaal achter ons eigen scherm duiken, mailtjes beantwoorden en vechten om een vergaderruimte omdat je de hele dag in online meetings zit. Ons potentieel ligt ergens anders. De toekomst van werk vraagt iets anders. Laten we dat ontdekken en faciliteren. Hybride werken is zoeken naar de juiste vorm!
